Zırva Güncesi

"I love you, i love you,

Do you love me?

Yes, i do..."

Standart bir gün yeni başlamıştı. Ucuz bir televizyon şovu, zaten özelliksiz olduğunu düşündüğüm sabahı daha da rezil etmek için elinden geleni yapıyordu. Küfrettim.

Daktilom, çöpte bulup odamın şeref mekanı olan masamın üzerine yerleştirdiğim alet, o eskimiş ama değerini hiç mi hiç kaybetmeyen kokusuyla beni yazmaya çağırıyordu. Fakat kurgu gücünden yoksun hissediyordum kendimi.

"Ne yazsam?" diye kara kara düşünürken telefonum feryat figan içinde, masamın üzerinde tir tir titremeye başladı. Önce bunun histerik bir ilgi çekme mücadelesi olduğunu düşündüm, sonra "acaba sara krizi midir?" diye endişelendim ama sonunda titreyen şeyin sadece bir telefon olduğunu anımsayıp sakinleştim. Bu titreme krizleri onun doğasında vardı, titremeden duramazdı. Fakat bu absürd düşünceler beynimin kıvrımlarını gıdıklarken o kadar fazla vakit harcamıştım ki, arayan kişi bana ulaşma ümidini bir kenara bırakıp telefonu kapatmaya karar vermiş olmalıydı, zira telefon titremeyi bırakıp küçücük bir "oh" çekti. Artık hiç bir canlılık belirtisi göstermiyordu, telefonun ruhuna uyduruk bir fatiha okuyup "amin" dedim, ellerimi yüzüme sürdüm ve o anda burnumun ne kadar da büyük olduğunu düşündüm, çünkü iki elimin arasından dışarıya taşıyordu, üzüldüm, ağlamaklı bir hal aldım. Ama neyse ki umursamazlık damarlarımdaki kanda vardı ve bu hazin düşünceleri hemen unutup keyfime bakmaya başladım. Ne ölenle ölünürdü, ne de olana çare bulunurdu.

Bazen diyorum ki iyi ki kader diye bir zırva uydurulmuştu, yoksa halimiz nice olurdu? Bu "nice" kelimesi yanlış anlaşılmasın, İngilizce "nays" olarak telaffuz edilen nadide kelimeyle alakası yok, cümle içerisinde bu şekilde kullanıldığında "nasıl" kelimesinin yerini tutuyor. Yine cümlesine göre "çok" manasını ihtiva ettiği de rivayet olunur ve hatta adı NİCE olan bir sevgiliye sahip bir arkadaşım da var.

Görüldüğü gibi, okuduğumuzu anlamamızı sağlayan yazılı dilde kelimeler her zaman güvenebileceğimiz işaret bütünleri değildir. Çok anlamlılık denen bu durum yazma, okuma ve hatta anlama düzleminde, zaman zaman kafamızı karıştırır. Haklıdır...